Zespół pałacowo-parkowy w Skłudzewie

Na przełomie XVII i XVIII w. Skłudzewo należało do rodziny Dorpowskich, która wybudowała tu szlachecki dwór. Piwnice tej posiadłości można oglądać do dzisiaj w zachodniej części parku. W 1863 r. majątek trafił w ręce Augusta Brauera z Bremy. Nowy właściciel kazał rozebrać stary dwór i wybudować na jego miejsce nową posiadłość, utrzymaną w modnym wówczas stylu neogotyckim. W ten sposób chciał sprawić przyjemność swojej żonie – Francuzce Emmie Chopard, która od samego początku nie żywiła do tego miejsca sympatii. Jedyną rozrywką Emmy była jazda konna. Podczas jednej z przejażdżek koń spłoszył się i bez opamiętania pobiegł w kierunku pobliskiej stromizny. Według miejscowych opowiadań Emma, spadając z konia, uderzyła w drzewo i zmarła – w wieku zaledwie 33 lat. Zostawiła 8-letniego syna, który został później jednym z wybitniejszych lekarzy niemieckich. 4 lata po tym nieszczęśliwym wypadku we dworku wybuchł pożar, który na szczęście nie strawił całej posiadłości. Fakt ten przyczynił się jednak do opuszczenia na dobre Skłudzewa przez owdowiałego Augusta Brauera.
Zbudowany z czerwonej, palonej cegły dwór ma kształt prostokąta. Od strony frontowej znajduje się wejście, prowadzące przez trzy pomosty przerzucone nad suchą fosą. Czterospadowy dach krzyżuje się nad środkową częścią budynku. Zdobią go liczne strzeliste daszki, iglice i ostrołukowe okna. Elewacja dekorowana jest m.in. ażurowymi elementami ceramicznymi z motywem czterolistnej koniczynki, na wzór gotyckich maswerków. Na uwagę zasługują również pałacowe wnętrza, zwłaszcza południowo-zachodni salon z dekoracyjnym plafonem zdobnym w stylizowane kwiaty, winne latorośle i trójliście. Do innych wartościowych elementów dworu, zachowanych od czasu jego budowy, zaliczyć można schody drewniane z owalną lalką w środku, drzwi do salonów o formie neorenesansowej z kolistymi elementami, drzwi-okna prowadzące na balkony, typu "ośli grzbiet".
W 1902 r. dwór upaństwowiono i zamieniono na szkołę oraz mieszkanie dla nauczycieli. Podczas okupacji hitlerowskiej odbywały się tutaj szkolenia dla młodzieży hitlerowskiej. Przez pewien czas mieścił tu się też obóz przejściowy dla polskich dzieci, które były poddawane germanizacji. Po II wojnie światowej pałacykowi przywrócono funkcję budynku szkolnego, a w 1989 r. powstał tu ośrodek wychowania edukacyjno-artystyczny, prowadzony przez Fundację Piękniejszego Świata.
Pałacowy park wyróżnia się bogatym i zróżnicowanym drzewostanem. Godne uwagi są pomniki przyrody: dęby, platany, aleja klonowa, jesiony. Jeden z pomnikowych dębów szypułkowych (411 cm w obwodzie) nosi nazwę "Dąb Hrabiny". We wschodniej części parku znajduje się cmentarz rodziny Brauerów.