Tradycja smażenia powideł śliwkowych w Nowem

Okolice Nowego od stuleci słynęły z uprawy sadów owocowych. Mikroklimat oraz ukształtowanie Doliny Dolnej Wisły wpływał na uprawę śliw, jabłoni i grusz. Lokalizacja sadów na nasłonecznionych południowo-wschodnich stokach doliny gwarantowała zbiór najwyższej jakości owoców.

Już w XV wieku, kiedy Nowe było częścią Państwa Zakonnego, wytwarzano tutaj powidła śliwkowe, które były istotnym produktem spożywczym oraz cennym towarem handlowym. Złotym okresem uprawy i wytwarzania powideł śliwkowych był przełom XIX i XX wieku. Kryzys zaś tradycja przeszła po II wojnie światowej w związku z upływem ludności niemieckiej, a migracją mieszkańców wschodnich rubieży Polski i tym samym wpływom innych tradycji kulinarnych.

Aktualnie w Nowem reaktywowano tradycję smażenia powideł. Nadwiślańskie Stowarzyszenie „Aktywni” współpracując z Zespołem Parków Krajobrazowych Nadwiślańskiego i Chełmińskiego podjął działania promocyjne związane z tą wielowiekową tradycją.

Od 2005 roku we wrześniu odbywa się „Śliwkowe Spotkania w Nowem”. Impreza ta ma na celu promowanie lokalnych tradycji kulinarnych, nie tylko związanych z wysmażaniem w kotłach kuprowych na wolnym ogniu śliwki węgierki. W trakcie „Spotkań”, poza możliwością udziału w smażeniu powideł tradycyjna metodą, u lokalnych wytwórców można zakupić między innymi takie produkty: tradycyjne pieczywo wypiekane w piecu chlebowym, masło, sery, przetwory warzywne i owocowe, miody. Ponadto impreza skupia rzemieślników wytwarzających rękodzieło: garncarzy, kowali, kamieniarzy, wytwórców ozdób i elementów wystroju wnętrz i ogrodów.
Hołdując zasadzie, że sztuka łagodzi obyczaje, organizatorzy oprawiają artystycznie imprezę, przez co poza aspektem handlowym, staję się ciekawą całodniowa ofertą rekreacyjno-turystyczną. Impreza odbywa się zawsze w ostatnią sobotę września.
Marcin Tylman