Czy chcieliby Państwo posmakować czegoś specjalnego, o bogatym i intensywnym smaku, a na dodatek z długą historią? Czarnina to jedna z najstarszych polskich zup. M. Polakiewicz w książce „Tradycyjne pożywienie ludowe w północnej Polsce” z 1980 roku pisze: „Starą, tradycyjną, powszechnie znaną potrawą, w północnej Polsce bardzo lubianą i gotowaną przeważnie na święta i uroczystości rodzinne, jest czernina”.
Do nielicznych, charakterystycznych potraw kujawskich zalicza się właśnie czarninę (inaczej czerninę). Tradycyjnie na Kujawach czarninę podaje się z kluskami ziemniaczanymi, kiedyś składnikiem tychże klusek była mąka żytnia, dzisiaj również pszenna: „Czarnina to rodzaj polewki zaprawionej krwią z drobiu, na Kujawach najczęściej z kaczek. Już w czasach Kolberga występowała jako główne danie obiadowe, podawane z kluskami (…) z dodatkiem gruszek. Przygotowuje się ją przeważnie na rosole z podrobów, grzbietu i szyi kaczych z włoszczyzną i suszonymi owocami (gruszkami i śliwkami) z dodatkiem majeranku i cząbru. (…) Do czarniny podawany jest grubo krojony makaron lub kluski kładzione, kluski ziemniaczane (…)” (D. Kalinowska, G. Szelągowska, „Smaki Pomorza i Kujaw. Subiektywna, etnograficzna lista produktów tradycyjnych”).
Już Adam Mickiewicz w "Panu Tadeuszu" wspomina o czarnej polewce, która była znakiem odrzucenia starań o rękę panny młodej. W II księdze czytamy: "Już miał się oświadczyć, lecz pomiarkowano/ I czarną mu polewkę do stołu podano", a w X księdze: "Soplicy Horeszkowie odmówili dziewkę!/ Że mnie Jackowi, czarną podano polewkę".
Jednakże czarnina powoli zmieniała swą rolę, aż została w XIX wieku jednym z głównych dań podawanych podczas obrządku weselnego. Z czarniną i weselem związane jest również przysłowie: „A żeby ci żużel w czerninę wpadł” – tak właśnie mówili ci, których nie proszono na wesela.
Czerninę można przyrządzać na dwa sposoby: z przyprawami i bez nich. Do najważniejszych przypraw dodawanych do czerniny należą: suszone gruszki i śliwki, majeranek, czomber oraz cukier do smaku.
Czarnina kujawska trafiła również na listę produktów tradycyjnych Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi. Znalazła się tam w 2010 roku dzięki staraniom Koła Gospodyń Wiejskich w Bronisławiu. KGW na listę ministerstwa wpisało 3 produkty: ''Świąteczną Kujawską Szynkę z Kością'' ''Mniszek Bronisławski” oraz „Czarninę Kujawską''. Jak same gospodynie mówią o swoich sukcesach: „To wszystko udaje nam się dlatego, że jesteśmy w różnym wieku, o różnych zainteresowaniach, wiec wspaniale się uzupełniamy”.
Zapraszamy do spróbowania tej unikatowej zupy. Jeżeli czarnina, to tylko na Kujawach!
 

Miody z rejonu Dolnej Wisły charakteryzują się różnorodnością pozyskiwanych przez pszczoły pyłków. Bogactwo flory w Dolinie Wisły, zwłaszcza duża ilość wierzby, śliw, roślinności łąkowej i dziko rosnących ziół, wpływa na ich niepowtarzalny aromat, smak i barwę.

Chrupiąca, złocista skórka, kuszący aromat wędzonego mięsa – pomorski półgęsek to prawdziwa rozkosz nawet dla najbardziej wyrafinowanego podniebienia.

Od kilku lat woj. kujawsko-pomorskie wyrasta na jeden z najbardziej aktywnych polskich regionów w ruchu slow food, którego głównym celem jest ochrona tradycyjnej kuchni. To tutaj odbywa się co roku jedna z najważniejszych imprez dla smakoszów w Polsce, czyli Festiwal Smaku w Grucznie. Coraz większą popularność zdobywają też regionalne festyny kulinarne organizowane w dzień św. Marcina, z okazji Narodowego Święta Niepodległości.
Na obu imprezach główną atrakcją, przyciągającą zawsze tłumy osób chętnych do degustacji, jest półgęsek, zwany też półgąskiem lub pierśnikiem. Ta popularna w kuchni staropolskiej potrawa jest nierozdzielnie związana z regionem Kujaw i Pomorza, gdzie hodowla gęsi ma długą i bogatą tradycję. W przeciwieństwie do półgęsków litewskich, przyrządzanych z połówki gęsiego korpusu, te pomorskie są wykonywane wyłącznie z najdelikatniejszego mięsa z piersi. Proces peklowania, suszenia i wędzenia gęsiego mięsiwa w dymie – uzyskiwanym wyłącznie z drzew liściastych i owocowych – był w regionie doskonalony przez stulecia.
W 2006 roku kujawsko-pomorski pierśnik został wpisany na listę produktów tradycyjnych. Potwierdziło to renomę tego przysmaku – niegdyś uznawanego za rarytas i goszczącego wyłącznie na stołach szlachty, mieszczan i najbogatszych chłopów. Współcześnie woj. kujawsko-pomorskie postanowiło go spopularyzować i wprowadzić do przeciętnej polskiej kuchni – zwłaszcza, że gęsie mięso jest wyjątkowo zdrowe. Zawiera dziesięć razy mniej tłuszczu niż wieprzowina, za to dużo korzystnych dla serca nienasyconych kwasów tłuszczowych. Oprócz tego spożycie gęsiny poprawia nastrój, ma moc rozgrzewającą oraz działa jak… afrodyzjak. W gęsim mięsie powinny też zasmakować osoby ceniące wartości ekologiczne. Hodowla tych ptaków nie ma charakteru „fermowego” – stadka gęsi są wypasane na pastwiskach i jedzą tylko naturalne pasze.

Syrop z mniszka lekarskiego, znany też pod wdzięczną nazwą "miodek majowy", posiada wiele dobroczynnych dla organizmu właściwości. Ten wywar z kwiatów mlecza z dodatkiem cukru i soku z cytryny leczy infekcje, przeziębienie, pomaga w obniżaniu poziomu cholesterolu we krwi, działa moczopędnie, a także... podnosi libido.