Ekspozycje wnętrz dworskich są podzielone na trzy części. W starszej, parterowej części budowli odtworzono atmosferę dworu jako siedziby ziemiańskiej, domu wielopokoleniowej rodziny Orpiszewskich – intelektualistów i patriotów. Funkcje i wyposażenie poszczególnych pomieszczeń odtworzono zgodnie z przekazami historycznymi w tym informacjami od ostatnich przed wojną właścicieli dworu. Do salonów, gabinetu, jadalni, sypialni i innych pomieszczeń trafiły zgromadzone we włocławskim muzeum zabytkowe obrazy, meble i inne wyposażenie pochodzące z dworów kujawskich, w tym także z Kłóbki. W drugiej części ekspozycji, mieszczącej się w piętrowym skrzydle pałacowym, zorganizowano wystawę twórczości malarskiej mieszkanki dworu, Marii z Wodzińskich Orpiszewskiej, narzeczonej Fryderyka Chopina. Natomiast w zabytkowych piwnicach pałacowych odtworzono m.in. kuchnię dworską, spiżarnie i pralnię. Ogółem we dworze udostępnionych będzie 20 pomieszczeń o łącznej powierzchni ponad 500 m. kw. Autorką scenariusza aranżacji wnętrz dworskich jest starszy kustosz mgr Krystyna Kotula, Kierownik Działu Sztuki Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku.
Historia
Dwór w Kłóbce był siedzibą zasłużonego dla historii Polski rodu Orpiszewskich. Członkowie rodu byli uczestnikami wszystkich powstań narodowych. Najbardziej znany z nich Ludwik Orpiszewski, pisarz, poeta i tłumacz brał udział w ataku na Belweder w czasie nocy listopadowej w 1830 r. Na emigracji był bliskim współpracownikiem księcia Adama Czartoryskiego. Jego młodszy brat, Ignacy również uczestnik powstania listopadowego, w 1833 r. brał udział w próbie wskrzeszenia powstania, za co został zesłany na Syberię.
Obecny dwór został wzniesiony po 1845 r. przez brata Ludwika i Ignacego – Lucjana Orpiszewskiego. Najmłodszy z braci Orpiszewskich – Władysław był drugim mężem Marii z Wodzińskich, wcześniejszej narzeczonej Fryderyka Chopina i muzy Juliusza Słowackiego opisanej w poemacie „W Szwajcarii”.
Maria z Wodzińskich Orpiszewska, po śmierci męża osiadła w Kłóbce. W latach 1882-1884 dobudowała do dworu piętrowe skrzydło pałacowe, w którym mieszkała do swojej śmierci w 1896 r.
Dwór w Kłóbce był także miejscem działań niepodległościowych. To tutaj na początku czerwca 1833 r. kwaterował i został wyekwipowany partyzancki oddział Artura Zawiszy przed bitwą pod Krośniewicami 14 czerwca, gdzie został rozbity. Udokumentowana jest też potyczka z czasu powstania styczniowego. W dniu 16 października 1863 r. stacjonujący we dworze oddział ułanów został zaatakowany przez rosyjską kolumnę pieszą i kozacką. W wyniku potyczki poległo dwóch powstańców, a trzech dostało się do niewoli.
Dwór był własnością Orpiszewskich do wybuchu II wojny światowej. Po 1945 r. znajdowała się tu szkoła. Później popadł w całkowitą ruinę. W 1997 r. dwór powrócił do Orpiszewskich, którzy nie mając środków na jego odbudowę odsprzedali dwór prywatnym nabywcom.
Ostatecznie w 2010 r. dwór wraz z zabytkowym parkiem o powierzchni 7,5 ha zakupiło Muzeum Ziemi Kujawskiej i Dobrzyńskiej we Włocławku. W latach 2012-2014 dwór odbudowano, a w 2015 r. udostępniono do zwiedzania.
______________________________________
Zwiedzanie w każdy dzień tygodnia oprócz poniedziałków w godzinach:
10.00-18.00 od 1 maja do 31 października
10.00-16.00 od 1 listopada do 30 kwietnia
______________________________________
Odbudowa dworu w Kłóbce została sfinansowana ze środków Samorządu Województwa Kujawsko-Pomorskiego