Drewniany kościół w Przypuście

W malutkiej wsi Przypust znajduje się piękny kościółek z modrzewiowego drzewa. Zbudowano go na wysokiej wiślanej skarpie, z której rozpościera się niezapomniany widok. Do kościołka można dojść na piechotę z Nieszawy – wyruszamy ulicą Narutowicza w kierunku równoległym do Wisły, w górę rzeki. Za mostkiem na strumyku skręcamy w kamienistą dróżkę i rozpoczynamy wspinaczkę na skarpę. Droga nie jest łatwa, ale wysiłek rekompensują wspaniałe widoki.
Kościółek pochodzi z XVII wieku – budynek przeniesiono do Przypustu z Nowogrodu w obecnym powiecie golubsko-dobrzyńskim. Jednak tutejsza parafia była wzmiankowana w dokumentach już od 1321 roku. Przypust w okresie średniowiecza prężnie się rozwijał – położony na wiślanym szlaku, w 1274 r. uzyskał prawa miejskie. Jeszcze wcześniej istniało tu wczesnośredniowieczne grodzisko wyżynne. Lokalizacja w pobliżu konkurującej z Przypustem Nieszawy spowodowała jednak, że znaczenie miasteczka z czasem zaczęło maleć. W 1460 r. Przypust stracił prawa miejskie, co przyczyniło się do odpływu mieszkańców i wyludnienia miejscowości.
Dzisiaj Przypust to malownicza wieś. Drewniany kościółek to jej główna atrakcja turystyczna. Świątynia zbudowana jest z drewna na podmurówce z kamienia polnego. We wnętrzu znajdują się trzy ołtarze. Na uwagę zasługuje zwłaszcza ołtarz główny z około 1800 roku z obrazem św. Kwiryna. W lewym ołtarzu znajduje się z kolei ciekawy wizerunek Matki Boskiej Chemińskiej tzw. Opłakiwanie. Jest to dzieło ludowe wykonane metodą grzebykową, pochodzące z przełomu XVIII i XIX wieku. W kościele znajduje się też sporo innych ludowych obrazów z XVIII wieku. Chór muzyczny pochodzi z okresu późnego renesansu – datowany jest na około 1660 rok.
Niestety ten urokliwy kościółek znajduje się w stanie wymagającym natychmiastowego remontu. Świątynia na co dzień jest zamknięta – odbywają się tu jedynie trzy msze w roku. Można jednak poprosić o otwarcie budynku.